Λείπεις...

Λείπεις...
Θέλω να κλείσω τα μάτια μου...
Να σε ονειρευτώ...
Να νιώσω τα ζεστά χέρια σου στους ώμους μου...

 

Θέλω τα μάτια σoυ να με κοιτάξουν...

 

 Έστω μια φορά να τα δω καθώς μου λες πως μ'αγαπάς...να ξέρω...
Αλήθεια ή Ψέμα;

Η εικόνα σου με κυνηγάει...
Κοιτάζομαι στο καθρέφτη και βλέπω την αντανάκλασή μας...
Γυρίζω να σε δω αλλά λείπεις...

Το χαμογελό σου παγιδευμένο σε μια φωτογραφία...
Ανίκανο να ελευθερωθεί για να ζεστάνει την καρδιά μου...μια καρδιά εύθραυστη...παραδομένη στα χέρια σου που τρέμουν...
Πρόσεχέ την...

 

 Μια ζωή περιπλανιέμαι σαν πνεύμα που έχασε το δρόμο του...
Σαν ένα βέλος που έχασε το στόχο του...
Σαν άγγελος που διώχτηκε από τον παράδεισο...
Και όλα αυτά επειδή εσύ λείπεις...

Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου...
Σκέφτομαι πριν κοιμηθώ...
Προσεύχομαι να σε ονειρευτώ αλλά ακόμα και από τον θαυμαστό κόσμο των ονείρων εσύ λείπεις...

 

 Κοιτάω τον ουρανό...
Δεν έχει αστέρια απόψε...
Το φεγγάρι έχει κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα...
Φυσάει παγωμένος ο αέρας αλλά δε με νοιάζει...
Μέσα στο σκοτάδι δίνω την υπόσχεσή μου...

 

Θα σε περιμένω...
Μέχρι το χαμόγελό σου να γίνει αληθινό και να ζεστάνει την καρδιά μου...
Μέχρι να με κρατήσεις στην αγκαλιά σου...
Μέχρι να φιλήσεις τα χείλη μου...
Μέχρι να γίνουμε ένα θα περιμένω...

Αλλά τώρα...
Λείπεις...